Αυτοαξιολόγηση - Στρατηγικός Σχεδιασμός - Διασφάλιση Ποιότητας

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε: Τετάρτη, 02 Δεκεμβρίου 2015 11:55

ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ? ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ? ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ

ΟΙ (ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ) ΠΥΛΩΝΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ & ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ

  ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η αυτοαξιολόγηση ορίζεται ως «?? μία διαδικασία συστηματικής συλλογής πληροφοριών που δρομολογείται από τον ίδιο τον φορέα σπουδών  (βλ. Δ.ΙΕΚ) και σκοπεύει  να αξιολογήσει την λειτουργία του και την επίτευξη των εκπ/κών του στόχων, με σκοπό την λήψη αποφάσεων και την προώθηση της βελτίωσής του στο σύνολό του».

Από τον ορισμό αυτό προκύπτει ότι η αυτοαξιολόγηση ξεκινά από την παραδοχή ότι η ποιότητα στην Επαγγελματική εκπ/ση & κατάρτιση μπορεί και πρέπει να βελτιωθεί.

Για την βελτίωση αυτή, έχουν καταγραφεί οι εξής προϋποθέσεις:

• ·         Η αυτοαξιολόγηση θα πρέπει να αποτελεί μία συμμετοχική διαδικασία &
• ·         Η διαδικασία υλοποίησής της να στηρίζεται στην συλλογή και ανάλυση πληροφοριών σχετικών με τη λειτουργία του φορέα με ταυτόχρονη χρήση πολλαπλών μεθόδων και εργαλείων.

Η αυτοαξιολόγηση ενταγμένη εντός ενός μοντέλου διασφάλισης ποιότητας, αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο ανάπτυξης σχεδίου βελτίωσης των παρεχόμενων υπηρεσιών του φορέα.

Βασικός στόχος & αρχή της αυτοαξιολόγησης ?εκτός από την εξαγωγή συμπερασμάτων-είναι η καλλιέργεια συνευθύνης των εμπλεκομένων στις διαδικασίες της, η αυτοδέσμευσή τους για τη βελτίωση του έργου τους, η άντληση της ικανοποίησης από το συντελούμενο έργο καθώς και η επικοινωνία που επιτυγχάνεται & ο προβληματισμός που αναπτύσσεται μεταξύ τους.

Η ανατροφοδότηση που λαμβάνουν οι εμπλεκόμενοι συντελεστές (Δ/ση, εκπ/τές, σπουδαστές) κατά τη διαδικασία της αυτοαξιολόγησης, μπορεί να συντελέσει στην αποσαφήνιση των προσωπικών τους αναγκών και στην επαγγελματική τους ανάπτυξη.(Kyriakides & Cambell, 2004)

Ωστόσο δίνει το έναυσμα στη δημιουργία ενός στρατηγικού σχεδιασμού και την υλοποίηση του προκύπτοντος σχεδίου δράσεων ώστε να τεθούν οι κατευθύνσεις, να υποστηριχθούν αποφάσεις, να συντονισθούν δραστηριότητες και ?εν τέλει- να γεννηθεί ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, ικανό να δώσει απαντήσεις στην οικονομική κρίση.

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ

Η επισκόπηση του «περιβάλλοντος» κρίνεται αναγκαία κατά τον στρατηγικό σχεδιασμό, καθώς ελέγχονται οι παράγοντες που επηρεάζουν τον Οργανισμό και προσδιορίζεται έτσι η ταυτότητά του.

Τα επίπεδα ανάλυσης του περιβάλλοντος του εκπ/κού Οργανισμού είναι:

?  Οικονομικό. Το γενικότερο δυσχερές οικονομικό κλίμα και η σφιχτή εισοδηματική πολιτική της πολιτείας, ως βασικού χρηματοδότη των εκπ/κών δράσεων & φορέων, αποτελούν τροχοπέδη και απειλή για την αποτελεσματικότητά του.

?  Πολιτικό-Εκπαιδευτικό. Το κράτος παραμένει ο βασικός «υπεύθυνος» των εκπ/κών μεταρρυθμίσεων, ελέγχει τις εκπαιδευτικές διαδικασίες και ?παρά  τις προσπάθειες αποκέντρωσης- εξακολουθεί να παραμένει ρυθμιστής θεμάτων εκπ/σης & κατάρτισης.

?  Τεχνολογικό. Η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, ως παράγοντας ανάπτυξης, αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για την ενσωμάτωση στην εκπαιδευτική διαδικασία και πρακτική, μεθόδων & υπηρεσιών σύγχρονων και αναβαθμισμένων.

?  Κοινωνικό. Η μετάλλαξη της κοινωνίας σε πολυπολιτισμική λόγω του ανοίγματος των συνόρων και της μετανάστευσης είναι η γενεσιουργός αιτία της μετατροπής της εκπαίδευσης σε διαπολιτισμική.

Επομένως, το μέλλον των τοπικών φορέων Εκπαίδευσης δεν «??????μπορεί να θεωρηθεί ξεκομμένο από τις μελλοντικές εξελίξεις της κοινωνίας στην οποία λειτουργεί».

Ως στρατηγική επιδίωξη ενός σχεδιασμού εκπ/σης & κατάρτισης είναι να καθορισθούν και να συνδιαμορφωθούν μεταξύ των εμπλεκόμενων στην Εκπαιδευτική διαδικασία, οι παρακάτω στρατηγικοί στόχοι:

• ·         Ανάπτυξη και αξιοποίηση του προσωπικού (διοικητικού και εκπ/κού).
• ·         Δημιουργία θετικού συνεργατικού κλίματος.
• ·         Αξιοποίηση της διαφορετικότητας.
• ·         Ανάπτυξη σχέσεων συνεργασίας με τους τοπικούς φορείς της αγοράς εργασίας.
• ·         Ανάπτυξη σχέσεων συνεργασίας με τους εκπαιδευτικούς & επαγγελματικούς φορείς εκπαίδευσης της περιοχής.
• ·         Συμμετοχή σε Ευρωπαϊκά προγράμματα κινητικότητας που ενθαρρύνουν και προάγουν την διαπολιτισμικότητα και τις συνεργασίες.
• ·         Άνοιγμα του εκπ/κού φορέα στην κοινωνία.

 Συνοψίζοντας, θα λέγαμε ότι σε όλα τα στάδια του σχεδιασμού απαιτείται η ενεργός συμμετοχή & η αποτελεσματική επικοινωνία  όλων των εμπλεκομένων έτσι ώστε ο πάροχος επαγγελματικής εκπ/σης να αποκτά στόχους, να αξιοποιεί το δυναμικό του ώστε να γίνεται αποτελεσματικός στην παροχή των υπηρεσιών του και να εκπληρώνει τις ανάγκες των εμπλεκομένων στις δράσεις και τα προγράμματά του.

ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ

ΠΟΙΟΤΗΤΑ είναι μία δυναμική και ένα αποτέλεσμα της βελτίωσης των προϊόντων και των υπηρεσιών.

Ωστόσο δεν είναι στατικό χαρακτηριστικό και χρήζει μιας διαμορφωτικής διαδικασίας που εκφράζεται μέσα από την Διοίκηση Ολικής Ποιότητας, που ως  βασική αρχή της έχει τον εντοπισμό και την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.

H διασφάλιση της ποιότητας συνδέεται με όλες εκείνες τις στρατηγικές επιλογές, τις ενέργειες και τις διαδικασίες που ενεργοποιούν όλο το δυναμικό, έτσι ώστε να εξασφαλισθεί ότι το παραγόμενο αποτέλεσμα πληροί τις προδιαγραφές και τα στάνταρ που σκοπό έχουν να ικανοποιούν τις ανάγκες (επαγγελματικές και άλλες) του κοινωνικού ιστού.

Αν, επομένως, ο πάροχος επαγγελματικής εκπαίδευσης & κατάρτισης καταφέρει να συνδέσει τη γνώση με την ενίσχυση των δεξιοτήτων και ?στη συνέχεια- την πιστοποίησή τους, ουσιαστικά συμβάλλει στην ενίσχυση και την διαμόρφωση των επαγγελματικών προσόντων των ενηλίκων σπουδαστών του.

 Η προσθετική αξία που κληροδοτείται στους πιστοποιημένους επαγγελματίες, αν και εφόσον αξιοποιηθεί, είναι ικανή να συμβάλλει στην ανάπτυξη της οικονομίας προσφέροντας προστιθέμενη αξία σε κοινωνικό και εθνικό επίπεδο.

Το μέλλον της ποιότητας στον χώρο της επαγγελματικής εκπ/σης & κατάρτισης ?και όχι μόνο- εξαρτάται από την υποστήριξη καινοτόμων προσπαθειών και δράσεων και την ανεμπόδιστη έκφραση της ελεύθερης και ανοιχτής επικοινωνίας. Τότε και μόνο τότε επιτυγχάνονται και υλοποιούνται οι στόχοι που είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με την σύμφυση της επαγγελματικής εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας.

Και δεν είναι άλλοι από αυτούς που πρέπει και οφείλουν να οδηγούν στην κοινωνική καταξίωση ενεργών πολιτών και τη συμμετοχικότητά τους σε υπερβατικές προσπάθειες εξόδου και καταπολέμησης κοινωνικών και οικονομικών κρίσεων, σαν και αυτή που βιώνουμε σήμερα.

ΑΝΑΦΟΡΕΣ

*Vanhoof & Petegem, 2001

*Στυλιανίδης, 2008

*Δρ. Αργυρίου Αργύρης, 2015

*Καθ. Αβέλλα Σουλτάνα, 2015

Πρέβεζα 25/11/2015

Ιωάννης Γ. Αναγνωστάκης

Δ/ντής Δ. ΙΕΚ Πρέβεζας